Odbyło się pierwsze posiedzenie Zespołu Parlamentarnego ds. Łuszczycy w VIII kadencji rządu –
Stan i perspektywy opieki zdrowotnej nad pacjentami z łuszczycą w Polsce.


11 października w Sejmie, parlamentarzyści oraz bardzo licznie przybyli przedstawiciele organizacji łuszczycowych spotkali się z przedstawicielami Ministerstwa Zdrowia i ekspertami w dziedzinie dermatologii:

W imieniu organizacji pacjenckich głos zabrała Dagmara Samselska – Przewodnicząca Unii Stowarzyszeń Chorych na Łuszczycę i ŁZS.
Tak liczna reprezentacja zarówno środowiska medycznego jak i pacjenckiego wskazuje na bardzo trudną sytuację chorych na łuszczycę.
Zebrani dyskutowali na temat problemu braku dostępności do terapii w dermatologii, co jest związane z koniecznością zmiany podejścia Ministerstwa Zdrowia do leczenia schorzeń dermatologicznych, a także zweryfikowania wyceny procedur w dermatologii.


Efektem prac zebranych są wnioski z posiedzenia, które w formie postulatów zostaną przedłożone Ministrowi Zdrowia:
  1. Zniesienie obowiązku posiadania skierowań do świadczeń udzielanych przez lekarza dermatologa.

    Szybka diagnoza i podjęcie adekwatnej specjalistycznej terapii w łuszczycy daje większe szanse na zminimalizowanie skutków choroby, zarówno skórnych, jak i metabolicznych. Choroba, współistnieje z licznymi zaburzeniami metabolicznymi między innymi z insulinoopornością, zakrzepowym zapaleniem żył, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą, nadciśnieniem tętniczym, dyslipidemią. Łuszczyca może także współistnieć z chorobami autoimmunologicznymi, między innymi z chorobą Crohna – zapalną chorobą jelit. U pacjentów stwierdza się częstsze występowanie incydentów sercowo-naczyniowych CVD (Cardio-Vascular Disease).

  2. Wprowadzenie w szczególnych przypadkach możliwości indywidualnego kwalifikowania pacjentów do leczenia biologicznego w programie leczenia umiarkowanej i ciężkiej łuszczycy plackowatej, z pominięciem kryterium - zastosowania co najmniej dwóch różnych, a w przypadku pacjentów od 6 do 18 roku życia – co najmniej jednej metody klasycznej terapii ogólnej.

    W nielicznych przypadkach chorzy, aby nie stracić możliwości wykonywania pracy zawodowej powinni być pilnie zakwalifikowani do leczenia, które da im możliwie najwyższe prawdopodobieństwo skuteczności terapii, a takie daje leczenie biologiczne.

  3. Wycena świadczeń zdrowotnych w dermatologii zgodna z aktualnym faktycznym kosztem realizacji świadczeń.

    Z powodu niedoszacowania świadczeń zdrowotnych chorzy nie mają dostępu do podstawowych terapii stosowanych w łuszczycy takich jak np. fototerapia.

  4. Wprowadzenie oddziałów pobytu dziennego, gdzie chory mógłby, nie rezygnując z pracy zawodowej, skorzystać z terapii, która na chwilę obecną dostępna jest głównie w ramach pobytów szpitalnych.
Kolejne posiedzenie Zespołu Parlamentarnego ds. Łuszczycy planowane jest na początek roku 2018.

Łuszczyca jest ciężką, niezakaźną, niewyleczalną chorobą autoimmunologiczną, która współistnieje z licznymi zaburzeniami metabolicznymi między innymi z insulinoopornością, zakrzepowym zapaleniem żył, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą, nadciśnieniem tętniczym, dyslipidemią. Łuszczyca może także współistnieć z chorobami autoimmunologicznymi, między innymi z chorobą Crohna – zapalną chorobą jelit. U pacjentów stwierdza się częstsze występowanie incydentów sercowo-naczyniowych CVD (Cardio-Vascular Disease). Łuszczyca w Polsce wciąż jest bagatelizowana, pomimo, iż choruje na nią ponad milion ludzi.


Łączę pozdrowienia,
Dagmara Samselska

Przewodnicząca Unii Stowarzyszeń Chorych na Łuszczycę i ŁZS
Wiceprezes Zachodniopomorskiego Stowarzyszenia Chorych na Łuszczycę PSORIASIS
+ 48 695 728 288
unia.stowarzyszen@gmail.com



Czytaj też:
Pierwsze posiedzenie Zespołu Parlamentarnego ds. Łuszczycy w VIII kadencji rządu


Link do transmisji z obrad Parlamentarnego Zespołu ds. Łuszczycy
11.10.2017 godz. 14:00
"Stan i perspektywy opieki zdrowotnej nad pacjentami z łuszczycą w Polsce".